Naslovnica BIH 20 godina od smrti velikana bh. glumišta: Zaim Muzaferija – dedo, naturščik,...

20 godina od smrti velikana bh. glumišta: Zaim Muzaferija – dedo, naturščik, gospodin

Buregdzinica Tepsy Ilijas Dstore Ilijas

Zaim Muzaferija je rođen u Visokom 9. marta 1923. godine, a preminuo je na današnji dan 2003. godine. Filmski, televizijski i teatarski glumac, penziju je stekao kao profesor njemačkog i francuskog jezika.

Glumom se prvo bavio amaterski, a njegov profesionalni debi je bio u filmu Uzavreli grad (1961) Veljka Bulajića i već sa prvim filmom osvaja specijalnu nagradu na festivalu u Puli i afirmira se kao epizodista diskretnoga, ali sugestivnog gesta.

Ostvario je više od stotinu uloga na filmu, televiziji i u teatru. Igrao je uglavnom rustične likove plemenite naravi. Na Festivalu glumačkih ostvarenja u Nišu nagrađen je za uloge u filmovima Praznik (1967) Đorđa Kadijevića i Mali vojnici (1968) Bate Čengića. Posebno značajnu ulogu ostvario je u TV-drami Jagoš i Uglješa Bate Čangića, a najdraže su mu uloge bile u filmovima Žena s krajolikom Ivice Matića i Ovo malo duše Ademira Kenovića. Za ulogu podvornika u filmu Stanica običnih vozova Nenada Dizdarevića dobio je Zlatnu arenu na Pulskom festivalu (1990).

Posebno zanimljive glumačke kreacije ostvario je u pozorišnim predstavama na profesionalnim scenama širom Bosne i Hercegovine, kao što su one u tri Hasanaginice Alije Isakovića, Mustafe Nadarevića i Nijaza Alispahića, zatim u Derviš i smrt Meše Selimovića – Nijaza Alispahića, te u Hamdibegu Harisa Silajdžića i Šehidu Zilhada Ključanina.

Od 1995. Zaim Muzaferija se ponovo vraća amaterizmu i nastupa u TV-filmu Bajram, a ubrzo zatim i u pozorišnoj predstavi 1001 bošnjački dan svoga sina Jesenka Muzaferije, sa čime ujedno i obilježava 60 godina umjetničkog rada. Definirajući to u svom posljednjem intervjuu, koji je dao za list Oslobođenje, jednom jedinom rečenicom: “Moj krug se zatvara”.

Samo četiri mjeseca poslije, 5.novembra 2003. godine Zaim Muzaferija je umro u krugu svoje porodice u Visokom.

Osim glumom Muzaferija se bavio i pisanjem poezije. Tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu pisao je dnevnik i poeme o ratu koje je recitovao širom svijeta, u Londonu, Milanu, Amsterdamu, Nurnbergu, te istovremeno pomagao na razne načine borcima ARBiH u i oko Visokog.

U Visokom se od 2003. godine redovno održava manifestacija “Dani Zaima Muzaferije” gdje se održavaju promocije kataloga, razne izložbe, pozorišne predstave, kao i okrugli stolovi te premijere najvnovijih filmskih uradaka u Visokom.

(radiosarajevo.ba)