Pravoslavci danas proslavljaju Božić, blagdan koji označava rođenje Isusa Hrista i jedan je od najradosnijih praznika.
Za njega su vezani mnogi običaji koji za vjernike vrijeme od nekoliko sedmica oko Božića čine najsvečanijim periodom u cijeloj kalendarskoj godini.
Iako mjesec i dan rođenja Isusa Hrista nisu tačno utvrđeni, taj praznik se uvijek slavi 7. januara (hrišćani koji se pridržavaju Gregorijanskog kalendara to čine 25. decembra) još od 380. godine.
Prema drevnom vjerovanju i običaju, Božić se smatra veselim porodičnim praznikom. Na taj dan se ne ide u goste, već se Hristovo rođenje proslavlja u sopstvenoj kući. Hrišćani tradicionalno vjeruju da bi tog dana svi koji su tokom godine bili u svađi, trebalo da se izmire i oproste jedni drugima nanijete uvrede.
Proslava Božića počinje dan ranije, na Badnji dan. Tada domaćin (u seoskim pravoslavnim sredinama) odlazi u šumu po hrastovo drvo – badnjak. Uveče se badnjak stavlja na ognjište jer hrastovo granje na vatri simbolizuje svjetlost i toplotu koja grije i zbližava ukućane.
U gradovima se na Badnje veče također poštuje običaj unošenja badnjaka u kuću.
Uoči praznika slamom se posipa pod kuće, čime se dočarava pećina u Vitlejemu u kojoj je Hristos rođen.
Božiću prethodi 40-dnevni post, a na sam dan praznika trpeza je bogata i mrsna. U domovima pravoslavnih vjernika za Božić se mijesi česnica i ona se lomi na onoliko dijelova koliko ima ukućana. U česnicu se stavlja i novčić od srebra ili zlata koji simbolizuje dar novorođenome Hristu.
Prema običaju, kod pravoslavaca na Božić u kuću rano ujutro dolazi položajnik, po pravilu muškarac, koji čestita praznik i poželi sreću, napredak i zdravlje domaćinovom domu.
Na ovaj praznik pravoslavni vjernici pozdravljaju se sa “Hristos se rodi”, a odgovara se sa “Vaistinu se rodi”. Božić se slavi tri dana.
Svim pravoslavnim vjernicima sretan Božić.
(avaz.ba)
